Van de schedel op de eerste foto’s hoef je niet te schrikken. Hij is niet echt! Een vanitas-schilderij was heel normaal in de 17e eeuw. Schilderijen hadden vaak een les voor de kijker in petto. Vanitas was uit den boze, het is een woord uit het Latijn en het betekent ijdelheid en leegheid. Met bijvoorbeeld schedels, gedoofde kaarsen, verwelkte bloemen, boeken, muziekinstrumenten, klokken of omgevallen glazen wordt de ijdelheid, tijdelijkheid en zinloosheid van het aardse gevisualiseerd. Gokken, spelen met kaarten, roken, drinken, het was allemaal zondig gedrag. In die tijd was het heel belangrijk dat je je goed voorbereidde op het hiernamaals.

De prachtige oude boeken heb ik trouwens in bruikleen van een vriend: Eugène Jeurissen van antiquariaat/boekhandel Supplement in Beek Ubbergen. Ik heb er ook een keer een bedrijfsreportage gemaakt. Klik hier voor de foto’s.